Rust, reinheid en regelmaat
Door: Nelline en Lies
Blijf op de hoogte en volg Nelline
01 April 2017 | Laos, Pakxe
Jullie hebben even moeten wachten op een vervolg van onze belevenissen in Laos. En weet je waarom? Ook hier raken we in een soort van sleur. Daar waar we eerst bijna alles als een avontuur beleefden, zijn onze dagen nu veelal gevuld met alledaagse beslommeringen. Vinden we dat erg? Nee!! Helemaal niet. Het betekent voor ons dat we gesetteld zijn en dat voelt best goed.
Het enige nadeel is dat we niet zo snel meer in de pen klimmen om de buitenwereld op de hoogte te houden. Want zit die wel te wachten op alledaagse beslommeringen :-)?
Nou ja, helemaal saai is het hier nu ook weer niet hoor. Zoals we in ons vorige verslag al aankondigden, waren we 8 februari de eregasten bij de opening van een, door onder andere de stichting Vrienden van het Khongdistrict, gesubsidieerde school op één van de 4000 eilanden: Don Som.
We hadden in 2014 al eens zo iets meegemaakt, maar dit was toch wel weer een heel andere belevenis. Was de vorige opening heel formeel en onze rol zeer klein, nu werden we door de deputy mayor (loco burgemeester) uitgenodigd om naast hem te zitten aan de bobotafel. Iets wat volgens mr. Bounchan van het KCDA nog nooit eerder was gebeurd.
We kregen bloemen, een oorkonde en zelfs een cadeau van de timmerman die het meubilair had gemaakt. We voelden ons heel speciaal.
Ook was er een grote rol weggelegd voor de kinderen (6-12) van de school. Alle klassen voerden traditionele dansen op, een genot om naar te kijken.
Na de officiële opening kregen we een heerlijke lunch, gemaakt door alle dorpsbewoners samen. Natuurlijk met Lao bier en dansen na. Een gedenkwaardig moment! En vooral goed om nogmaals met eigen ogen te zien dat donaties aan onze stichting echt terechtkomen waar het nodig is.
Afgelopen week waren we ook weer getuige van de vorderingen binnen het veeteeltproject. De kippen waren in februari voor de tweede keer gevaccineerd en nu was het de beurt aan het desinfecteren van de kippenhokken. Gewapend met de spuit werden door mr. Somkiet van het districtsdepartement alle hokken in het dorp voorzien van het desinfectiemiddel. Ook kregen de kippen ’s avonds door hun eten middelen tegen wormen.
Wij mochten een middagje meelopen, wat op zich al een hele bijzondere ervaring is. Vooral omdat je echt getuige bent van hoe de mensen in de dorpen hier leven. En neem maar van ons aan dat luxe hier een woord is dat niet van toepassing is.
Maar nog even terugkomend op onze dagelijkse beslommeringen. Misschien toch leuk om jullie daar een klein beetje deelgenoot van te maken. Ben je niet geïnteresseerd, dan moet je nu stoppen met lezen :-).
Doordeweeks geven we 4 middagen Engelse les, waar we nog steeds erg veel lol in hebben. Nelline fietst 2x per week naar de markt voor groenten, fruit, pinda’s etc, Lies fietst 1x per week naar de Friendship supermarket, maar als er weer eens geen whole wheat brood voorradig is, soms wel elke dag :-). Woensdag is onze vrije dag en drinken we meestal een latté bij Vida café.
In het weekend gaan we of fietsen, of naar het Khongdistrict, of lekker niets doen.
Elke ochtend en avond eten we ons ontbijt respectievelijk avondeten op ons balkon, uitkijkend op de palmbomen voor ons huis en genietend van alle drukte op de straat onder ons.
3 x per week liggen we zwetend op een kussen buikspieroefeningen te doen geïnstrueerd via de buikspierapp. Lies wandelt daarnaast nog 2x per week, heeeeel vroeg, 3 kwartier door Pakse en Nelline doet af en toe pilatus oefeningen. En tussendoor mailen, appen, skypen en overleggen we over stichting gerelateerde zaken. Saai???? Valt best mee toch?
Het enige nadeel is dat we niet zo snel meer in de pen klimmen om de buitenwereld op de hoogte te houden. Want zit die wel te wachten op alledaagse beslommeringen :-)?
Nou ja, helemaal saai is het hier nu ook weer niet hoor. Zoals we in ons vorige verslag al aankondigden, waren we 8 februari de eregasten bij de opening van een, door onder andere de stichting Vrienden van het Khongdistrict, gesubsidieerde school op één van de 4000 eilanden: Don Som.
We hadden in 2014 al eens zo iets meegemaakt, maar dit was toch wel weer een heel andere belevenis. Was de vorige opening heel formeel en onze rol zeer klein, nu werden we door de deputy mayor (loco burgemeester) uitgenodigd om naast hem te zitten aan de bobotafel. Iets wat volgens mr. Bounchan van het KCDA nog nooit eerder was gebeurd.
We kregen bloemen, een oorkonde en zelfs een cadeau van de timmerman die het meubilair had gemaakt. We voelden ons heel speciaal.
Ook was er een grote rol weggelegd voor de kinderen (6-12) van de school. Alle klassen voerden traditionele dansen op, een genot om naar te kijken.
Na de officiële opening kregen we een heerlijke lunch, gemaakt door alle dorpsbewoners samen. Natuurlijk met Lao bier en dansen na. Een gedenkwaardig moment! En vooral goed om nogmaals met eigen ogen te zien dat donaties aan onze stichting echt terechtkomen waar het nodig is.
Afgelopen week waren we ook weer getuige van de vorderingen binnen het veeteeltproject. De kippen waren in februari voor de tweede keer gevaccineerd en nu was het de beurt aan het desinfecteren van de kippenhokken. Gewapend met de spuit werden door mr. Somkiet van het districtsdepartement alle hokken in het dorp voorzien van het desinfectiemiddel. Ook kregen de kippen ’s avonds door hun eten middelen tegen wormen.
Wij mochten een middagje meelopen, wat op zich al een hele bijzondere ervaring is. Vooral omdat je echt getuige bent van hoe de mensen in de dorpen hier leven. En neem maar van ons aan dat luxe hier een woord is dat niet van toepassing is.
Maar nog even terugkomend op onze dagelijkse beslommeringen. Misschien toch leuk om jullie daar een klein beetje deelgenoot van te maken. Ben je niet geïnteresseerd, dan moet je nu stoppen met lezen :-).
Doordeweeks geven we 4 middagen Engelse les, waar we nog steeds erg veel lol in hebben. Nelline fietst 2x per week naar de markt voor groenten, fruit, pinda’s etc, Lies fietst 1x per week naar de Friendship supermarket, maar als er weer eens geen whole wheat brood voorradig is, soms wel elke dag :-). Woensdag is onze vrije dag en drinken we meestal een latté bij Vida café.
In het weekend gaan we of fietsen, of naar het Khongdistrict, of lekker niets doen.
Elke ochtend en avond eten we ons ontbijt respectievelijk avondeten op ons balkon, uitkijkend op de palmbomen voor ons huis en genietend van alle drukte op de straat onder ons.
3 x per week liggen we zwetend op een kussen buikspieroefeningen te doen geïnstrueerd via de buikspierapp. Lies wandelt daarnaast nog 2x per week, heeeeel vroeg, 3 kwartier door Pakse en Nelline doet af en toe pilatus oefeningen. En tussendoor mailen, appen, skypen en overleggen we over stichting gerelateerde zaken. Saai???? Valt best mee toch?
-
01 April 2017 - 09:54
Annet:
heerlijk zo'n bericht op de zaterdagochtend en op de foto zijn jullie echt in functie! Het leven in Laos klinkt zeer de moeite waard. Rust en regelmaat... dat wil hier nog wel eens in het gedrang komen maar daar staan een treinreisje naar het strand en Transition Festival in Tivoli tegenover ;). Goede tijd, tot mails, Annet -
01 April 2017 - 10:49
Tineke:
Hoi meiden, klinkt heerlijk verweg vean de hectiek die we hier kunnen ervaren. Ik hè wat last van de advertentie die steeds Door mijn tekst komt, dus ik houd het maar even hierbij. Liefs, Tineke -
01 April 2017 - 11:09
Jo:
Ha lieve beiden,
Leuk om zo'n weekindeling te lezen. Ik kan me er best veel bij voorstellen. Een kopje koffie op de woensdag beslaat in je geest een soort dagactviteit, terwijl je natuurlijk ook nog wel andere dingen doet; maar dat is dan de hoofdactiviteit.
Tot een later moment,
Groetjes, Jo -
01 April 2017 - 13:33
Cabrini:
Helemaal niet saai! Het is altijd leuk om weer iets van jullie te horen. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen, dat jullie je gesetteld voelen in zo'n andere omgeving, maar het lijkt me wel fijn, want dan voel je je thuis denk ik. Heerlijk om steeds buiten te kunnen eten. Dat is hier niet vaak mogelijk op dat winderige balkon.
Groetjes, Cabrini -
01 April 2017 - 16:51
Carla:
Mooi leven zo. Lijkt een prima balans tussen rust en activiteit.
Ik zou zeggen: lekker doorgaan zo.
Leuk om weer even een verslag te lezen.
Alle goeds voor jullie beiden.
groetjes, Carla
-
02 April 2017 - 10:03
Vera:
Leuk om te lezen hoe jullie de dagen doorbrengen en bijzondere dingen beleven. Gewoon niet saai, alles gaat anders. En als belangrijke bezoeksters uitgenodigd te worden heeft ook iets heel speciaals. Bij een schoolkinderen optreden op terrein in een park in Chiang Rai kwam een meneer naar me toe, de burgemeester nodigde me uit naast hem te komen zitten fluisterde hij in m'n oor. Voelde me behoorlijk opgelaten en ook was het wel erg aardig bedoeld. Daar zat ik dan, op 2 persoonsbankje in afritsbroek en tshirtje terwijl de dames ronsom mij in feestelijke kledij was gestoken als een soort bijzondere gast..... Het filmgroepje is wat groter geworden en jullie worden regelmatig genoemd. De nieuwe filmliefhebsters zijn ook behoorlijk onder de indruk van jullie laotiaanse leven. Hier begint de lente, mooi tijd in ned. alles piept uit de grond en dit jaar verstopte bolletjes maken me nieuwsgierig, hoe ze tevoorschijn gaan komen. Wil zo naar wereldfietsers bijeenkomst in Bussum, auto heeft het begeven dus dat wordt fietsen.
Heb het goed, lieve groet Vera -
02 April 2017 - 14:10
Ronald:
Wat saai, jullie hebben gelijk! Ik leidt een veel spannender leven; 5 dagen werken, zaterdag sport en uitrusten en maandag weer werken. En dat in de stad waar ik al 57 jaar woon, huis 27, vrouw 34 jaar ;-)
Leuk verslag dus weer, en klinkt alsof jullie het goed naar de zin hebben. Keep them coming die verslagge,
Lies, stuur je zo de Sudoku weer.
xx
Ronald
-
03 April 2017 - 15:10
Adrie:
Hoi Lies en Nelline,
Fijn dat jullie je draai gevonden hebben! Leuk, die Engelse lessen. Je hebt zo op een leuke informele manier contact met de Laotianen. Ik weet uit ervaring dat je hier veel van kunt leren, het duurt toch wel lang voordat je veel begrijpt van de Latiaanse way of living... Het gevoel van waardering zal jullie ook wel een boost geven!
Ook de overhandigingsceremonie van de school zal veel indruk hebben achtergelaten!
Veel plezier en nog meer waardering voor de nabije toekomst!
Lieve groet,
Adrie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
