Toerist in Vietnam
Door: Lies en Nelline
Blijf op de hoogte en volg Nelline
09 Mei 2016 | Vietnam, Hoi An
We zijn sinds een week in Vietnam op vakantie, gewoon toerist onder de toeristen. En dat is best weer eens leuk. In Laos worden we nog vaak als toerist gezien en benaderd, terwijl wij ons al lang niet meer zo voelen; we wonen en werken daar.
Maar nu dus in Vietnam, aan de kust in Hoi An. We gingen hierheen om de ergste hitte in Laos te ontvluchten, maar dat is niet helemaal gelukt. Het is hier weliswaar een paar graden koeler, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de hogere luchtvochtigheid (soms 83%). Dat zeggen ze er niet bij op weeronline! Maar het (niet kloppende) vooruitzicht dat we het koeler zouden hebben heeft ons wel de maand april door geholpen. We waren van te voren gewaarschuwd voor april, dat het niet te doen is, en dat klopt wel. Het was echt dag en nacht heet en we zijn ook nog behoorlijk ziek geweest allebei. Hitte, koorts en opvliegers… hoe overleef je dat.
Een van de activiteiten die daarbij hielp was het Pi Mai feest, Laotiaans Nieuwjaar, een week feesten, harde muziek en watergooien op straat. Dat watergooien is leuk en het is verfrissend, gewoon op straat lopen in zeiknatte kleren en wachten tot het opdroogt.
Hier in Hoi An hebben we een zwembad bij het hotel en daar doen we eigenlijk hetzelfde, het water in en op laten drogen. Heel goed te doen. ’s Ochtends doen we een activiteit, leuke fietstochten in de prachtige omgeving of het mooie stadje bekijken en dan ’s middags op de ligstoel. Gecombineerd met heerlijk eten gaat het helemaal goed met ons. We krijgen weer iets meer volume, we waren allebei zo’n 8 kilo afgevallen, dus er was niet veel van ons over.
Op vakantie zijn en even afstand hebben van het dagelijkse leven is ook verhelderend. Zo blijken we aan Pakse te denken als thuis. Dat is best snel gegaan; na 4 maanden is thuis al niet meer Nederland en Bunnik. En we maken plannen voor wat we allemaal nog willen doen.
Vlak voor ons vertrek naar Vietnam hadden we nog een goede vergadering over het veeteeltproject in het Khongdistrict. Dat vordert gestaag, en wij kunnen daar echt een goede bijdrage aan leveren. We zijn nog steeds bezig met de aanloop. Er moet namelijk een stappenplan komen voor de 1ste fase en dat moet de Laotiaanse projectleider doen. Dit gaat echter niet heel soepel, maar we komen steeds een stapje verder in de goede richting.
Ook onze ondersteuning van de KCDA leden bij de Engelse communicatie met Nederland is hard nodig. We spreken inmiddels wel een beetje Laotiaans, wat erg nuttig en handig is daarbij. Wat heel jammer is, is dat er geen toestemming door de overheid wordt verleend om de kinderen Engelse les te geven. We hadden al een programma gemaakt, maar helaas. Alleen de KCDA leden gaan we les geven. Het is moeilijk te begrijpen waarom het niet mag, maar het kan in ieder geval niet zonder de toestemming.
Dat maakt dat we misschien nog wel op zoek gaan naar andere bezigheden, want we willen ons wel zo veel mogelijk nuttig maken hier. We hebben ons al aangemeld bij de Women’s Union, als vrijwilliger, maar ook zij moeten daar toestemming voor krijgen. Dus dat is afwachten. Onze Engelse lessen aan het personeel van het Livestock department in Pakse gaan na de vakantie weer gewoon door. De cursisten zijn nog steeds enthousiast en wij ook. We willen daar ook wat mensen strikken voor Laotiaanse conversatie met ons, zodat wij daar nog beter in worden;-))
(foto’s van het prachtige Vietnam volgen volgende week)
Maar nu dus in Vietnam, aan de kust in Hoi An. We gingen hierheen om de ergste hitte in Laos te ontvluchten, maar dat is niet helemaal gelukt. Het is hier weliswaar een paar graden koeler, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de hogere luchtvochtigheid (soms 83%). Dat zeggen ze er niet bij op weeronline! Maar het (niet kloppende) vooruitzicht dat we het koeler zouden hebben heeft ons wel de maand april door geholpen. We waren van te voren gewaarschuwd voor april, dat het niet te doen is, en dat klopt wel. Het was echt dag en nacht heet en we zijn ook nog behoorlijk ziek geweest allebei. Hitte, koorts en opvliegers… hoe overleef je dat.
Een van de activiteiten die daarbij hielp was het Pi Mai feest, Laotiaans Nieuwjaar, een week feesten, harde muziek en watergooien op straat. Dat watergooien is leuk en het is verfrissend, gewoon op straat lopen in zeiknatte kleren en wachten tot het opdroogt.
Hier in Hoi An hebben we een zwembad bij het hotel en daar doen we eigenlijk hetzelfde, het water in en op laten drogen. Heel goed te doen. ’s Ochtends doen we een activiteit, leuke fietstochten in de prachtige omgeving of het mooie stadje bekijken en dan ’s middags op de ligstoel. Gecombineerd met heerlijk eten gaat het helemaal goed met ons. We krijgen weer iets meer volume, we waren allebei zo’n 8 kilo afgevallen, dus er was niet veel van ons over.
Op vakantie zijn en even afstand hebben van het dagelijkse leven is ook verhelderend. Zo blijken we aan Pakse te denken als thuis. Dat is best snel gegaan; na 4 maanden is thuis al niet meer Nederland en Bunnik. En we maken plannen voor wat we allemaal nog willen doen.
Vlak voor ons vertrek naar Vietnam hadden we nog een goede vergadering over het veeteeltproject in het Khongdistrict. Dat vordert gestaag, en wij kunnen daar echt een goede bijdrage aan leveren. We zijn nog steeds bezig met de aanloop. Er moet namelijk een stappenplan komen voor de 1ste fase en dat moet de Laotiaanse projectleider doen. Dit gaat echter niet heel soepel, maar we komen steeds een stapje verder in de goede richting.
Ook onze ondersteuning van de KCDA leden bij de Engelse communicatie met Nederland is hard nodig. We spreken inmiddels wel een beetje Laotiaans, wat erg nuttig en handig is daarbij. Wat heel jammer is, is dat er geen toestemming door de overheid wordt verleend om de kinderen Engelse les te geven. We hadden al een programma gemaakt, maar helaas. Alleen de KCDA leden gaan we les geven. Het is moeilijk te begrijpen waarom het niet mag, maar het kan in ieder geval niet zonder de toestemming.
Dat maakt dat we misschien nog wel op zoek gaan naar andere bezigheden, want we willen ons wel zo veel mogelijk nuttig maken hier. We hebben ons al aangemeld bij de Women’s Union, als vrijwilliger, maar ook zij moeten daar toestemming voor krijgen. Dus dat is afwachten. Onze Engelse lessen aan het personeel van het Livestock department in Pakse gaan na de vakantie weer gewoon door. De cursisten zijn nog steeds enthousiast en wij ook. We willen daar ook wat mensen strikken voor Laotiaanse conversatie met ons, zodat wij daar nog beter in worden;-))
(foto’s van het prachtige Vietnam volgen volgende week)
-
09 Mei 2016 - 14:15
Cabrini:
Hoi Lies en Nelline,
Dank weer voor dit verslag. Wat goed dat jullie al Laotiaans spreken en wat jammer dat Engelse les (nog niet doorgaat. Ik heb van Peter en hij van zijn dochter nog 3 poster gekregen voor jullie. Het hele pakketje weegt samen ongeveer 400 gram. Kan ik dat per post naar jullie sturen? Zo ja, naar welk adres? Ik zal per mail eerst nog een foto opsturen, zodat je kan zien wat het is.
Nou zeg, 8 kg afvallen is voor jullie echt wel héél veel. Zorg maar dat het er weer snel aan zit.
Fijne vakantie verder! -
09 Mei 2016 - 20:50
Tineke:
Lieve dames, goed zo, beetje relaxen hoort er zeker ook bij! en stop alsjeblieft bij elk eetkraampje, want alhoewel menigeen een moord zou doen om ook 8 kilo kwijt te raken, jullie niet! Dus snoepen, lekker vet eten, veel ijsjes, slagroom, al die dingen die wij ons ontzeggen, lekker eten in onze naam.
Jammer dat die Engelse les niet doorgang kan vinden, wat is daarvoor de reden van de overheid, geen buitenlandse inmenging? Hopelijk komt het nog los! Hier gaat het weer op en neer, warm, koud, nat, sneeuw nog twee weken terug in Sauerland.
Veel plezier nog in Vietnam, lekker bijkomen en straks weer aan het werk, fijne dagen! Liefs! -
11 Mei 2016 - 08:56
Jo:
Mooi verhaal meiden. Ik leef met jullie mee en ben in gedachten bij jullie.
Liefs, Jo -
18 Mei 2016 - 12:22
Vera:
Die hitte is tergend, ik ben destijds in april in Dalat terechtgekomen, hoger gelegen en koeler, maar voor langere tijd is aan de kust met zwembad ook niet verkeerd. hoop dat de kiloos weer terugkomen op jullie botten. Liefs Vera
-
21 Mei 2016 - 08:03
Ronald:
Mooi verslag weer. Die hitte! Dat lijkt me echt erg. Doe je toch helemasl niks meer.
Is het waar jullie waren dat die mooie eillandjes voor de kust liggen. Lijkt me zo mooi, ik dacht dat Anne daar ook was.
Raar dat jullie dan geen les mogen geven. En geen uitleg waarom lijkt me frustererend.
Hier alles goed. Weer eens een keer spit sinds gisteren, maar ja. Niet echt mooi weer. Groetjes,
ronald -
24 Mei 2016 - 12:55
Ruud:
Nelline, 8 kg afgevallen?? Vandaag dan maar extra taart: gefeliciteerd! Leuk af en toe jullie versagen te lezen, alle goeds voor jullie samen verder.
Groet, Ruud Schulze
-
11 Juni 2016 - 17:21
Marian:
Ik hoop dat jullie een heerlijke vakantie hebben (gehad???). Het is inmiddels al 11 juni, dus misschien zijn jullie al lang weer thuis. En ik hoop echt dat jullie het voor elkaar krijgen om toch Engelse les te kunnen geven aan de kinderen, lijkt me zo leuk! Veel liefs voor nu van Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
