Ons laatste bezoek aan het Zuiden
Door: Lies
Blijf op de hoogte en volg Nelline
26 Augustus 2018 | Laos, Vientiane
Na een half jaar in Vientiane (wat gaat de tijd toch ontzettend snel!) zijn we voor een weekje naar ons geliefde Zuiden gereisd. We gingen voor een bezoek aan de stichting, met een tussenstop in Pakse. De reis was een hele belevenis. Met de slaapbus vanuit Vientiane ga je om half 9 ‘s avonds weg en kom je normaal gesproken, na 675 km, om een uur of 7 ‘s ochtends in Pakse aan. Tja, behalve als de bus kapot gaat…. Tegen de ochtend waren we pas halverwege en stopte de bus er echt mee. Na 3 uur repareren deed hij het weer, voor 5 km en dit herhaalde zich nog een keer. Het bijzondere is dat echt niemand boos of ongeduldig wordt, maar gewoon afwacht tot de reis vervolgd kan worden. De Boeddhistische levenshouding dat je het leven gewoon moet nemen zoals het komt en je er niet tegen moet verzetten, best mooi. Wij zijn inmiddels zo Laotiaans geworden dat we nog wel even gevraagd hebben waarom er geen andere bus kwam (we zaten ongeveer 20 km van een busstation met heel veel bussen), maar verder ook gewoon rustig hebben afgewacht.
Om 3 uur ’s middags arriveerden we met 8 uur vertraging uiteindelijk toch in Pakse. Een fijn weerzien van al onze favoriete plekken, vol goede herinneringen. En natuurlijk van allerlei bekenden, die je in Pakse gewoon op straat tegenkomt. Binnen een paar uur heb je zo ongeveer iedereen weer ontmoet. Dat is helemaal anders dan in het anonieme Vientiane.
De doorreis naar het Zuiden verliep gelukkig helemaal vlekkeloos. En daar werden we hartelijk verwelkomd door bijna alle leden van de stichting en Adrie, Sian en de kinderen die voor een paar weken op bezoek waren bij hun familie. Een nuttig en aangenaam bezoek. Vergaderingen, afgewisseld met een bezoek aan de mooie Khonephapeng waterval, de grootste waterval van Zuid-Oost Azie.
Ook hebben we aan zeer gemotiveerde leden van de stichting nog 2 Excel lessen gegeven, wat ontzettend leuk was. Het was een prachtige afsluiting van onze samenwerking in het zuiden. We blijven de stichting nog wel vanuit Vientiane ondersteunen tot begin volgend jaar, onder andere om de 2e fase van het veeteeltproject af te sluiten.
Het plan was om na het bezoek aan het Zuiden nog een scootertochtje vanuit Pakse naar het Bolavenplateau te maken, maar dat hebben we gezien het weer maar gecancelled. We hebben dit jaar een verschrikkelijke regentijd. Het regent dagen en nachten achter elkaar, alles is modderig en overal zijn overstromingen. Het waterpeil van de Mekong staat af en toe 2 meter hoger als er noodgedwongen een dam in het Noorden wordt open gezet. De gevolgen zijn voor sommige inwoners vreselijk: huizen en winkels totaal onder water. En de rijstteelt is voor een groot deel mislukt, wat natuurlijk ook heel erg is.
Ons humeur is bij tijd en wijlen ook licht regenachtig. We willen zon en leuke dingen doen!
Maar goed, we gingen dus na wederom een leuk bezoek aan Pakse, weer opgewekt met de nachtbus naar huis. En het is niet te geloven, maar we hadden echt weer 8 uur vertraging. Hetzelfde verhaal als op de heenweg, maar nu stond zelfs 15 km voor Vientiane de bus in brand. Toen bleken we toch nog niet zo Boeddhistisch te zijn als we dachten….
Inmiddels zijn we weer thuis en houden we ons al druk bezig met het plannen van allerlei fietstochten en vakanties voor als het weer goed weer is. Een erg leuke bezigheid om regenachtige dagen door te komen. We geven nog Engelse les tot eind oktober en dan hopen we in november een grote tocht in Noord-Laos te fietsen en een week met de familie van Dong op stap te gaan in haar geboortestreek. Daarna nog een fietstochtje in Thailand, een maand naar Myanmar en 2 maanden naar Vietnam, voor we begin mei weer naar Nederland terug komen.
Om 3 uur ’s middags arriveerden we met 8 uur vertraging uiteindelijk toch in Pakse. Een fijn weerzien van al onze favoriete plekken, vol goede herinneringen. En natuurlijk van allerlei bekenden, die je in Pakse gewoon op straat tegenkomt. Binnen een paar uur heb je zo ongeveer iedereen weer ontmoet. Dat is helemaal anders dan in het anonieme Vientiane.
De doorreis naar het Zuiden verliep gelukkig helemaal vlekkeloos. En daar werden we hartelijk verwelkomd door bijna alle leden van de stichting en Adrie, Sian en de kinderen die voor een paar weken op bezoek waren bij hun familie. Een nuttig en aangenaam bezoek. Vergaderingen, afgewisseld met een bezoek aan de mooie Khonephapeng waterval, de grootste waterval van Zuid-Oost Azie.
Ook hebben we aan zeer gemotiveerde leden van de stichting nog 2 Excel lessen gegeven, wat ontzettend leuk was. Het was een prachtige afsluiting van onze samenwerking in het zuiden. We blijven de stichting nog wel vanuit Vientiane ondersteunen tot begin volgend jaar, onder andere om de 2e fase van het veeteeltproject af te sluiten.
Het plan was om na het bezoek aan het Zuiden nog een scootertochtje vanuit Pakse naar het Bolavenplateau te maken, maar dat hebben we gezien het weer maar gecancelled. We hebben dit jaar een verschrikkelijke regentijd. Het regent dagen en nachten achter elkaar, alles is modderig en overal zijn overstromingen. Het waterpeil van de Mekong staat af en toe 2 meter hoger als er noodgedwongen een dam in het Noorden wordt open gezet. De gevolgen zijn voor sommige inwoners vreselijk: huizen en winkels totaal onder water. En de rijstteelt is voor een groot deel mislukt, wat natuurlijk ook heel erg is.
Ons humeur is bij tijd en wijlen ook licht regenachtig. We willen zon en leuke dingen doen!
Maar goed, we gingen dus na wederom een leuk bezoek aan Pakse, weer opgewekt met de nachtbus naar huis. En het is niet te geloven, maar we hadden echt weer 8 uur vertraging. Hetzelfde verhaal als op de heenweg, maar nu stond zelfs 15 km voor Vientiane de bus in brand. Toen bleken we toch nog niet zo Boeddhistisch te zijn als we dachten….
Inmiddels zijn we weer thuis en houden we ons al druk bezig met het plannen van allerlei fietstochten en vakanties voor als het weer goed weer is. Een erg leuke bezigheid om regenachtige dagen door te komen. We geven nog Engelse les tot eind oktober en dan hopen we in november een grote tocht in Noord-Laos te fietsen en een week met de familie van Dong op stap te gaan in haar geboortestreek. Daarna nog een fietstochtje in Thailand, een maand naar Myanmar en 2 maanden naar Vietnam, voor we begin mei weer naar Nederland terug komen.
-
26 Augustus 2018 - 09:00
Cabrini:
Hou die Boedhistische houding nog maar aan, daar heb je in het overvolle, snelle en geregelde Nederland nog wat aan! -
26 Augustus 2018 - 10:19
Lilian:
Ik sluit me aan bij de reactie hierboven, vasthouden die houding! En wat een leuke plannen hebben jullie. Ik hoop dat de regen snel naar Nederland komt en jullie mogen daar wel wat zon van ons hebben. Meestal is het andersom. Veel plezier nog en geniet van alles! -
26 Augustus 2018 - 13:45
Tineke :
Lieve dames, dat soort bustocht ken ik ook van Afrika, en dan heet het pole, pole, ofwel kalm aan, komt goed. Verder klinken jullie plannen heel vakantierijk. Heerlijk vooruitzicht lukt mij. Hopelijk lukt het toch om ook hier in ons kille Nederland weer te wennen. Liefs, Tineke -
27 Augustus 2018 - 06:36
Marianne:
Wat leuk om weer van jullie te horen! E wat hebben jullie weer veel meegemaakt. Mooie plannen ook nog voor de komende tijd lees ik. Veel regen bij jullie, die is bij ons inmiddels ook gearriveerd, maar ik denk in geen vergeljk van wat er bij jullie valt.
Geniet nog van jullie verblijf daar! -
28 Augustus 2018 - 15:16
Jo:
Ha meiden,
Nou, nou wat een mooie verhalen weer! Heel leuk om te lezen en tja, de tijd gaat echt heel snel. Geniet ervan, van de mooie vooruitzichten en de tripjes an sich,
Liefs, Jo -
28 Augustus 2018 - 15:26
Carla:
Haha leuke hobby Lies! Misschien kan je van je hobby je werk maken en een reisbureautje beginnen.....Of vind je het alleen leuk om reisjes voor jezelf uit te vogelen? Dat kan ik me zo voorstellen.
Wat een mooie plannen. Bijna jaloersmakend ;)
veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
