Dit willen we toch even met jullie delen
Door: Nelline
Blijf op de hoogte en volg Nelline
31 Januari 2016 | Thailand, Khun Han
Gisteren schreven we dat we proberen elke dag iets avontuurlijks te doen. Vandaag hebben we het niet zelf opgezocht, maar vond het ons!
Op het programma stond een tocht van ongeveer 80 km. Na zo’n 30 km waren we wel even toe aan een break. Als we dan in de buurt van een tempel zijn stoppen we daar vaak even. Er is veel gelegenheid om te zitten en te genieten van de rust. Ook zijn er altijd redelijk goede toiletvoorzieningen.
Deze keer kwamen we terecht in een klein tempelcomplex met opvallend veel groen. Grote bomen, struiken, bloemen, kortom echt een prachtig oord. Lies bleef even op een bankje een koekje eten, terwijl ik er op uit ging om wat foto’s te maken. Voor een tempel (het zijn er vaak meerdere) werd ik aangesproken door een Thaise dame die haar Engels op mij wilde oefenen. Op een gegeven moment riep er vanuit de tempel een tengere, zeer mooi geklede dame naar mij. Ze wenkte me naar binnen en riep ‘Khao, khao’. Wat zoiets betekent als kom binnen, eet rijst (zeer vrij vertaald ). Op de grond zaten nog veel meer dames gezellig bij elkaar.
Ik riep Lies om te komen en samen liepen we wat schuchter de tempel in. We waren er immers niet echt op gekleed, maar dat deerde allemaal niet. De dame troonde ons mee naar een grote tafel met allemaal eten en gebaarde dat we moesten eten.
Maar eerst moesten we bij de Boedhha’s knielen en drie maal met gevouwen handen voorover buigen. Hierna werd er een kleed uitgelegd, moesten we gaan zitten en werd er giga veel eten uitgespreid. Fruit, rijst, bakjes met groenten, vissoep, een soort vispasta, gebakken en gekookt ei, rauwe groenten, broodjes, flesjes water etc. We kregen een bord en bestek en mochten aan de gang. De dame trok zich terug en ging samen met alle andere dames op afstand van ons zitten te genieten. Een non scharrelde nog wat rond ons en legde op een gegeven moment nog een zakje met cakejes neer. Zo vriendelijk en gastvrij, we werden er helemaal verlegen van.
Nadat we wat gegeten hadden wilde ik graag nog wat foto’s maken van de dames en al gauw werd mijn toestel afgepakt en moest ook ik bij de groep gaan zitten.
Nadat dit klaar was en wij onder grote dank de tempel verlieten kwam de Thaise dame nog met een zak vol bananen, broodjes en cakejes die we perse mee moesten nemen.
Echt hartverwarmend en zo uniek om mee te maken. We voelden ons erg bevoorrecht.
De hele dag was trouwens prachtig, een extreem mooie route door o.a. ‘natte’ naar pandaan geurende rijstvelden. De foto’s geven jullie vast ook wat beeld bij onze belevenissen van vandaag.
Op het programma stond een tocht van ongeveer 80 km. Na zo’n 30 km waren we wel even toe aan een break. Als we dan in de buurt van een tempel zijn stoppen we daar vaak even. Er is veel gelegenheid om te zitten en te genieten van de rust. Ook zijn er altijd redelijk goede toiletvoorzieningen.
Deze keer kwamen we terecht in een klein tempelcomplex met opvallend veel groen. Grote bomen, struiken, bloemen, kortom echt een prachtig oord. Lies bleef even op een bankje een koekje eten, terwijl ik er op uit ging om wat foto’s te maken. Voor een tempel (het zijn er vaak meerdere) werd ik aangesproken door een Thaise dame die haar Engels op mij wilde oefenen. Op een gegeven moment riep er vanuit de tempel een tengere, zeer mooi geklede dame naar mij. Ze wenkte me naar binnen en riep ‘Khao, khao’. Wat zoiets betekent als kom binnen, eet rijst (zeer vrij vertaald ). Op de grond zaten nog veel meer dames gezellig bij elkaar.
Ik riep Lies om te komen en samen liepen we wat schuchter de tempel in. We waren er immers niet echt op gekleed, maar dat deerde allemaal niet. De dame troonde ons mee naar een grote tafel met allemaal eten en gebaarde dat we moesten eten.
Maar eerst moesten we bij de Boedhha’s knielen en drie maal met gevouwen handen voorover buigen. Hierna werd er een kleed uitgelegd, moesten we gaan zitten en werd er giga veel eten uitgespreid. Fruit, rijst, bakjes met groenten, vissoep, een soort vispasta, gebakken en gekookt ei, rauwe groenten, broodjes, flesjes water etc. We kregen een bord en bestek en mochten aan de gang. De dame trok zich terug en ging samen met alle andere dames op afstand van ons zitten te genieten. Een non scharrelde nog wat rond ons en legde op een gegeven moment nog een zakje met cakejes neer. Zo vriendelijk en gastvrij, we werden er helemaal verlegen van.
Nadat we wat gegeten hadden wilde ik graag nog wat foto’s maken van de dames en al gauw werd mijn toestel afgepakt en moest ook ik bij de groep gaan zitten.
Nadat dit klaar was en wij onder grote dank de tempel verlieten kwam de Thaise dame nog met een zak vol bananen, broodjes en cakejes die we perse mee moesten nemen.
Echt hartverwarmend en zo uniek om mee te maken. We voelden ons erg bevoorrecht.
De hele dag was trouwens prachtig, een extreem mooie route door o.a. ‘natte’ naar pandaan geurende rijstvelden. De foto’s geven jullie vast ook wat beeld bij onze belevenissen van vandaag.
-
31 Januari 2016 - 10:53
Tineke:
Wat alleraardigst, wat zijn wij hier dan toch een lomp volk! Mooi om mee te maken! -
31 Januari 2016 - 13:10
Jo:
Dag leukerds,
Wat ontzettend verrassend. Dit zijn toch vaak de leukste dingen toch? Zo onverwacht.
Lieve groet, Jo -
31 Januari 2016 - 17:55
Henny:
Haha ik moest nog zeggen, ben benieuwd naar jullie bijzondere dingen. Dit is wel heel geweldig zeg. Daar kunnen wij met zijn allen nog heeeeeel veel van leren.
Doeiiii -
31 Januari 2016 - 22:00
Diana:
Wat een prachtig verhaal! Fijn om jullie avonturen op deze manier te volgen. Xx -
01 Februari 2016 - 08:45
Marianne:
Wauw, wat een mooie ervaring! En dat het jullie gevonden heeft? Dat hebben jullie gewoon verdiend! Zoiets blijft je altijd bij (weet ik uit eigen ervaring). -
02 Februari 2016 - 10:34
Carla:
Heel mooi zeg! Zowel het verhaal als de foto's. Jullie staan er prachtig op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
